Według P. Kotlera i K. L. Kellera Public Relatons ma na celu promowanie i/lub ochronę wizerunku firmy i poszczególnych dóbr lub usług przez nią wytwarzanych przy wykorzystaniu zróżnicowanych programów.
Definicja zawarta w Podstawach Marketingu, pod. red. J. Altkorna określa Public Relations jako „instrument komunikacji marketingowej, który zmierza do kreowania, utrwalania i rozszerzania społecznego zaufania i pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa.” Zawarte jest tam również odwołanie do definicji American Marketing Association, nazywającą PR „formą komunikacji kierownictwa przedsiębiorstwa, której celem jest oddziaływanie na odczucia, opinie lub przekonania klientów, zarówno obecnych, jak i potencjalnych, akcjonariuszy, dostawców, pracowników i innych grup docelowych, dotyczących organizacji, jej produktów lub usług”.
Obie prezentowane definicje pokazują akademickie podejście do tematu. Starają się wypunktować najważniejsze punkty i elementy.
Samo słowo „Public” oznacza grupę docelową, do której komunikat jest kierowany i może być tym komunikatem zainteresowana. Zainteresowanie to może się objawiać wsparciem publiczności dla firmy w realizacji jej celów lub może tylko wpływać na tę zdolność. Więcej kłopotów sprawia druga część nazwy, a mianowicie „Relations”. Tłumaczenie z języka angielskiego oznacza relację, związek. To odróżnia działania PR od reklamy. Reklama jest komunikatem jednostronnym, który kierowany jest do szerokiego grona odbiorców. Czy potencjalny klient dostrzeże reklamę i wykona działania w niej zawarte – to jest przedmiotem zainteresowania reklamy. Jeśli potencjalny nabywca zignoruje reklamę, albo po prostu nie będzie nią zainteresowany, to na to firma niewiele może poradzić. W Public Relations najważniejszą cechą jest wzajemność i dwustronność relacji. A relacja dotyczy co najmniej dwóch podmiotów. Nie można mówić o relacji jednostronnej, oba podmioty muszą być świadomie w nią zaangażowane.
Odnośniki:
O naprawianiu „R” w Public Relations
Dodaj komentarz